Menu
Τα συστήματα draught έκαναν την εμφάνισή τους στις αρχές του 20ου αιώνα. Η μέθοδος της τεχνητής ενανθράκωσης εισήχθη στο Ην. Βασίλειο το 1936 από τον Watney πειραματικά με την παστεριωμένη μπίρα Red Barrel και στα τέλη του 1950 γίνεται η αγαπημένη μέθοδος που προτιμάται στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Η μέθοδος της ενανθράκωσης εξαπλώνεται στον υπόλοιπο πλανήτη και στις αρχές του 1970 ο όρος draught αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο για την μπίρα που σερβίρεται υπό πίεση.
Οι μπίρες τύπου lager ή μπίρες βυθοζύμης, υφίστανται ζύμωση σε σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες 8-12°C, ενώ η διαδικασία της ωρίμανσης διαρκεί 6-12 βδομάδες.
Παλιά στην Γερμανία η τελικά παραγόμενη μπίρα φυλασσόταν σε σπηλιές, κελάρια και αποθήκες το χειμώνα σε χαμηλές θερμοκρασίες εξού και ο όρος lager που στα γερμανικά σημαίνει αποθήκη.
Παραδοσιακά θολές μπίρες τύπου ale, με προέλευση την Βαυαρία για τις Weiss και το Βέλγιο για τις Wit.
Η θολερότητά τους οφείλεται τόσο στο στέλεχος της μαγιάς που είναι εν αιωρήσει στη μπίρα όσο και στις πρωτεΐνες του βυνοποιημένου σίτου, που χρησιμοποιείται σε ποσοστό 51% κατά ελάχιστο στις weiss και 60% στις wit. Επίσης στις wit προστίθεται κόλιανδρος και ξύσμα πορτοκαλιού.
Γνωστές και ως αφροζύμωτες μπίρες. Η ζύμωσή τους επιτυγχάνεται σε πιο υψηλές θερμοκρασίες από τις lager, 18-22°C, ενώ η ωρίμανσή τους διαρκεί κατά βάση μικρό χρονικό διάστημα. Αποτέλεσμα των υψηλότερων θερμοκρασιών είναι η παραγωγή περισσότερων αρωματικών ενώσεων από τις lager.
Belgian Ales, δηλαδή μπίρες φτιαγμένες με την βελγική νοοτροπία ζυθοποίησης των οποίων τον χαρακτήρα τον δίνει η μαγιά (blonde, brown, strong, trappist, abbeys κτλ) .
British-American Ales, μπίρες στις οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί οι τεχνικές ζυθοποίησης αυτής της σχολής των οποίων το χαρακτήρα τον δίνει συνήθως ο λυκίσκος (britsih bitter, pale ale, IPA, DIPA κτλ).
Αφροζύμωτες μπίρες με προέλευση από το Ηνωμένο Βασίλειο με κύριο χαρακτηριστικό τους τις καβουρδισμένες βύνες. Μαύρες σε χρώμα και πολύπλοκες, ειδικά οι imperial εκδοχές τους με αρώματα και γεύσεις συνήθως καφέ και πικρής σοκολάτας.
Ιστορικά πρώτα έκανε την εμφάνιση της η Porter στην Αγγλία, δανειζόμενη το όνομά της από τους αχθοφόρους (porters) στα λιμάνια που ξεφόρτωναν τα καράβια και ξεδιψούσαν με την μπίρα αυτή. Η Stout και οι υποκατηγορίες της έκαναν την εμφάνιση τους έναν αιώνα αργότερα και σήμαινε ότι ήταν μια πιο γεμάτη σε γεύση μπίρα. Άλλωστε Stout σημαίνει γενναίος. Η Τσαρίνα Αικατερίνη της Ρωσίας έκανε διάσημη την stout, και γι’ αυτό οι imperial εκδοχές της ονομάζονται Russian Imperial Stout (RIS).
Μηλίτης / Απιδίτης Cider / Perry
Οι Μηλίτες–Απιδίτες είναι οινοπνευματώδη ποτά, τα οποία παράγονται από την αλκοολική ζύμωση χυμού μήλου ή αχλαδιού.
Μπίρα με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλη. Ονομάζεται επίσης light beer, non-alcoholic beer, small beer, small ale, or near-beer. Έχει ως στόχο να αναπαράγει τη γεύση της μπίρας, χωρίς τις μεθυστικές επιπτώσεις.
Υπάρχουν διάφορα είδη μπίρας χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλη αλλά οι περισσότερες είναι τύπου lager. Ιστορικά το ξεκίνησε ο 28ος πρόεδρος των Η.Π.Α. Woodrow Wilson το 1917 σε μία προσπάθεια να κατευνάσει τους μανιώδεις υποστηρικτικές της ποτοαπαγόρευσης.
Η παραγωγή των τοπικών μικροζυθοποιίων εκφράζει τα ιδιαίτερα αρώματα και τις γεύσεις του κάθε τόπου. Το κίνημα των μικρών ζυθοποιίων, που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένα όρια περιορισμένης παραγωγής εμφανίστηκε στην Ελλάδα το 1997 και έκτοτε έχει γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη.
Την τελευταία δεκαετία αυξάνονται συνεχώς τα μικρά ζυθοποιία τοπικής κατανάλωσης και πολλές περιοχές έχουν το δικό τους, ενώ παράλληλα πολλαπλασιάζονται και οι ιδιαίτεροι τύποι μπίρας, προσφέροντας μία πλούσια παλέτα αρωμάτων και γεύσεων.
